بررسی تاثیر به کارگیری رویکردهای نوین آموزشی بر بهبود مهارت های زبان انگلیسی و افزایش انگیزه یادگیری در دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر به کارگیری رویکردهای نوین آموزشی بر بهبود مهارت های زبان انگلیسی و افزایش انگیزه یادگیری در دانش آموزان مقطع متوسطه انجام شده است. در این مطالعه، تاکید بر روش های آموزشی فعال همچون یادگیری مبتنی بر پروژه، بازی وارسازی، تلفیق فناوری های نوین، تعامل زبانی واقعی، پیوند محتوای درسی با علایق نوجوانان، تلفیق مهارت ها و ارزشیابی تکوینی بوده است. مبنای نظری پژوهش بر این فرض استوار است که بهره گیری از رویکردهای فعال می تواند علاوه بر توسعه مهارت های چهارگانه زبان (شنیدن، گفتن، خواندن و نوشتن)، موجب ارتقای انگیزه درونی و کاهش اضطراب یادگیری زبان شود. روش پژوهش به کار رفته، کیفی و از نوع توصیفی است. جامعه مورد مطالعه شامل منابع علمی، پژوهش های پیشین و گزارش های مرتبط منتشرشده در حوزه آموزش زبان انگلیسی در مدارس متوسطه است. روش گردآوری اطلاعات به شیوه مطالعه کتابخانه ای انجام شده و داده ها پس از جمع آوری به صورت نظام مند سازماندهی و با استفاده از روش تحلیل کیفی مورد بررسی قرار گرفتند تا الگوها، مضامین و مفاهیم اصلی مرتبط با تاثیر رویکردهای نوین آموزشی استخراج شوند. نتایج تحلیل نشان داد که به کارگیری این رویکردها، یادگیری را از حالت منفعل به فرآیندی فعال و معنادار تبدیل کرده و با ایجاد هماهنگی میان محتوا و علایق دانش آموزان، مشارکت و پویایی بیشتری در کلاس ایجاد می کند. همچنین، استفاده از فناوری، فعالیت های گروهی و ارزیابی مستمر به افزایش اعتمادبه نفس و انگیزه برای استفاده عملی از زبان کمک می نماید. این یافته ها ضرورت توجه نهادهای آموزشی به تجهیز معلمان و مدارس برای اجرای روش های نوین را برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، زبان انگلیسی ، رویکردهای نوین ، برنامه درسی ، انگیزه ، یادگیری