راهبردهای نوین آموزشی و توان بخشی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری و دیرآموزی

اختلالات یادگیری و دیرآموزی چالش های جدی و گسترده ای در نظام آموزشی به وجود می آورند که بر عملکرد تحصیلی، رشد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان تاثیر می گذارند. این اختلالات طیفی از مشکلات مرتبط با پردازش اطلاعات را شامل می شوند که به توانایی خواندن، نوشتن، محاسبه و تفکر منطقی آسیب می زنند. شیوع این اختلالات در میان دانش آموزان، لزوم تدوین و اجرای راهبردهای آموزشی و توان بخشی نوین و کارآمد را دوچندان کرده است. رویکردهای سنتی که بر آموزش یکسان برای همه دانش آموزان تاکید داشتند، اغلب در پاسخگویی به نیازهای خاص این گروه از دانش آموزان ناتوان بوده اند. این مقاله با هدف بررسی و تحلیل راهبردهای آموزشی و توان بخشی مدرن و تاثیر آن ها بر بهبود عملکرد تحصیلی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری و دیرآموزی تدوین شده است. در این راستا، به بررسی روش های نوینی مانند آموزش چندحسی، استفاده از فناوری های نوین آموزشی (مانند آموزش از راه دور و آموزش الکترونیکی)، بازی درمانی و ورزش های ذهنی، و همچنین اهمیت برنامه های درمانی فردی سازی شده پرداخته می شود. علاوه بر این، نقش مداخلات زودهنگام، همکاری میان خانواده، مدرسه و متخصصان، و توانمندسازی معلمان در شناسایی و کمک به این دانش آموزان مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج این بررسی نشان می دهد که ترکیب راهبردهای چندحسی، فناوری های نوین و مداخلات روان شناختی می تواند به طور چشمگیری به بهبود توانایی های شناختی، مدیریت عاطفی و افزایش انگیزه تحصیلی در این دانش آموزان منجر شود. در نهایت، این مقاله به این نتیجه می رسد که برای دستیابی به موفقیت پایدار، نیاز به یکپارچه سازی این رویکردها در یک چارچوب جامع و حمایت گرا است که تمامی ابعاد رشد دانش آموز را در نظر بگیرد. این یافته ها می توانند به معلمان، والدین و سیاست گذاران آموزشی در طراحی و اجرای برنامه های موثر برای حمایت از دانش آموزان دارای این اختلالات کمک کنند.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری ، دیرآموزی ، راهبردهای آموزشی ، توان بخشی ، عملکرد تحصیلی