نقش آموزگار پایه اول ابتدایی در تقویت مهارت های اجتماعی و همکاری گروهی میان دانش آموزان نوآموز

پژوهش حاضر به بررسی نقش آموزگار پایه اول ابتدایی در تقویت مهارت های اجتماعی و همکاری گروهی میان کودکان نوآموز می پردازد. سال های ابتدایی تحصیل، به ویژه پایه اول، دوره ای حساس در شکل گیری رفتارهای اجتماعی و توانایی های تعاملی کودکان است و آموزگار به عنوان نخستین الگو در محیط مدرسه نقش تعیین کننده ای در رشد اجتماعی و عاطفی دانش آموزان دارد. این پژوهش با استفاده از روش کیفی و تحلیلی کتابخانه ای، منابع علمی و پژوهشی مرتبط با تعلیم و تربیت، روانشناسی رشد و مهارت های اجتماعی کودکان را گردآوری و تحلیل کرده است. یافته ها نشان می دهند که طراحی محیط یادگیری تعاملی و حمایت کننده، شامل چیدمان گروهی کلاس، دسترسی به منابع متنوع، فضایی امن و جذاب، و فعالیت های مشارکتی هدفمند، موجب افزایش تعاملات اجتماعی، تقویت مهارت همکاری و پرورش همدلی در کودکان می شود. همچنین، رفتارهای آموزگار، از جمله احترام به تفاوت ها، ارائه بازخورد مثبت، تشویق به مشارکت فعال و نمایش مهارت های همدلانه و همکاری، نقش اساسی در شکل گیری مهارت های اجتماعی کودکان دارند. استفاده از بازی ها، فعالیت های گروهی، نقش آفرینی، پروژه های خلاقانه و مسئولیت های مشارکتی، فرصت های عملی برای تمرین مهارت های اجتماعی فراهم می کند و انگیزه یادگیری و مشارکت فعال کودکان را افزایش می دهد. نتایج این پژوهش تاکید می کنند که آموزگار با بهره گیری از محیط حمایتی، فعالیت های تعاملی و الگوهای رفتاری مناسب، می تواند رشد اجتماعی، همکاری گروهی و توانمندسازی کودکان نوآموز را به طور موثری تسهیل کند و پایه های رفتارهای اجتماعی سالم و مشارکت فعال در محیط مدرسه و جامعه را در آنان بنا نهد.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، همکاری گروهی ، آموزگار پایه اول ، محیط یادگیری تعاملی ، مشارکت فعال.