تاثیر سطوح مختلف لیزین و هیستیدین در جیره فیل ماهی (Huso huso) بر شاخص های آنتی اکسیدانی کبد

هدف از این پژوهش، بررسی اثرات سطوح مختلف لیزین و هیستیدین در جیره غذایی فیل ماهی(Huso huso) بر عملکرد شاخص های آنتی اکسیدانی و میزان استرس اکسیداتیو در بافت کبد بود. بدین منظور، تعداد ۳۱۵ عدد فیل ماهی با میانگین وزنی اولیه ۲ ± ۲۰ گرم به صورت تصادفی و پس از دو هفته سازگاری، در  ۷ تیمار با سه تکرار در ۲۱ مخزن فایبرگلاس ۲۰۰۰ لیتری با تراکم ۱۵ عدد در هر مخزن توزیع شدند. سطوح لیزین شامل ۴/۰و ۸/۰ درصد و سطوح هیستیدین شامل۲/۰ ، ۵/۰و ۸/۰ درصد در جیره پایه بود. پس از ۸ هفته تغذیه، نمونه برداری از بافت کبد جهت اندازه گیری شاخصهای آنتی اکسیدانی شامل فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD)،کاتالاز (CAT)،گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و شاخصهای پراکسیداسیون لیپیدی: مالون دی آلدئید (MDA) صورت گرفت. نتایج نشان داد که بالاترین سطوح ترکیبی (۸/۰ درصد لیزین و ۸/۰ درصد هیستیدین) باعث بهبود معنی دار فعالیت سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش سطح مالون دی آلدئید درکبد فیل ماهی گردید (۰۵/۰p<). یافته های این مطالعه نشان دهنده نقش کلیدی لیزین و هیستیدین در سطوح بهینه در تعدیل استرس اکسیداتیو و ارتقاء سلامت کبد در فیل ماهی است.

کلیدواژه ها:

فیل ماهی (Huso huso) ، لیزین ، هیستیدین ، شاخص های آنتی اکسیدانی کبد