معلم پژوهشگر :کلاس به عنوان آزمایشگاه زنده

مفهوم «معلم پژوهشگر» رویکردی نوین و تحول آفرین در آموزش و پرورش است که بر نقش معلمان به عنوان تولیدکنندگان دانش و نظریه پردازان عمل گرا تاکید دارد. این رویکرد، کلاس درس را از یک فضای صرفا برای انتقال دانش، به یک «آزمایشگاه زنده» پویا و مستمر برای کاوش، آزمایش، و اصلاح روش های تدریس تبدیل می کند. پژوهش در این چارچوب، فعالیتی انتزاعی و مجزا از کار روزمره معلم نیست، بلکه جزئی جدایی ناپذیر از فرآیند یاددهی-یادگیری است که با هدف ارتقاء مستمر کیفیت آموزشی و حل مسائل واقعی محیط کلاس صورت می گیرد. این مقاله به بررسی ابعاد نظری و عملی رویکرد معلم پژوهشگر می پردازد، مدل های مختلف آن را تشریح می کند، و با تمرکز بر بستر فرهنگی و نظام آموزشی ایران، چالش ها و فرصت های پیش روی این حرکت را واکاوی می نماید. نقش محوری معلم در توسعه حرفه ای و ارتقای نظام آموزشی تبیین می شود. همچنین، با ارائه نمونه های عملی از پژوهش های اقدام محور در کلاس درس، نشان داده می شود که چگونه معلمان می توانند با نگاهی علمی و کنجکاوانه، موانع یادگیری را شناسایی کرده و راهکارهایی خلاقانه و بومی برای غلبه بر آن ها بیابند. در نهایت، این نوشتار استدلال می کند که نهادینه شدن فرهنگ پژوهش در میان معلمان، نه تنها به بهبود عملکرد آن ها و نتایج یادگیری دانش آموزان منجر می شود، بلکه پایه های یک نظام آموزشی خوداصلاح گر و کارآمد را استحکام می بخشد.

کلیدواژه ها:

معلم پژوهشگر ، پژوهش اقدام محور ، توسعه حرفه ای ، کلاس درس ، نوآوری آموزشی.