در ترازوهای اندیشه: تاملی بر هنر سنجش و اندازه گیری در علوم انسانی

این پژوهش به بررسی مفهوم «ترازوهای اندیشه» به عنوان استعارهای برای روشهای سنجش و اندازه گیری در علوم انسانی میپردازد. با الهام از کارکردهای متنوع ترازو در حوزههای علمی، صنعتی و فلسفی، این مقاله میکوشد روشهای کیفی و کمی سنجش مفاهیم انسانی را تحلیل کند. مطالعه حاضر نشان میدهد که چگونه ابزارهای اندازه گیری در علوم انسانی نیازمند رویکردی منعطف، چندبعدی و زمینه محور هستند، مشابه تحولاتی که در ترازوهای فیزیکی از مدلهای سنتی تا دیجیتال رخ داده است هدف اصلی این تحقیق، بررسی تطبیقی مفهوم سنجش در علوم انسانی با استفاده از استعاره «ترازو» است. به طور خاص، این مطالعه به دنبال تحلیل سیر تحول تاریخی ابزارهای سنجش از مدلهای مکانیکی تا دیجیتال و استخراج درسهایی برای علوم انساانی بررسی چالشهای اندازه گیری مفاهیم کیفی مانند عدالت، زیبایی و اخلاق با ابزارهای کمی ارائه الگویی برای «ترازوهای اندیشه» که بتواند پیچیدگیهای سنجش در علوم انسانی را پوشش دهد ،یافته ها نشان داد که علوم انسانی نیازمند ابزارهای سنجشی است که بتوانند پیچیدگی های ذاتی انسان را ثبت کنند. این تحقیق نشان داد که با الهام از تحولات ابزارهای فیزیکی مانند ترازو، می توان به سمت توسعه «ترازوهای اندیشه» حرکت کردابزارهایی که نه تنها اعداد، بلکه معناها، تفسیرها و زمینه ها را نیز در نظر بگیرند. این رویکرد نه تنها به پیشرفت روش شناسی علوم انسانی کمک می کند، بلکه در سیاست گذاری های اجتماعی، آموزشی و اقتصادی نیز کاربردهای عملی گسترده ای خواهد .

کلیدواژه ها:

ترازوی اندیشه ، سنجش ، اندازه گیری