آسیب شناسی تربیت دینی دانش آموزان در مدارس ابتدایی

تربیت دینی یکی از اساسی ترین ابعاد نظام تعلیم و تربیت در جوامع اسلامی به شمار می رود که هدف آن، پرورش نسلی با ایمان، اخلاق مدار و آگاه نسبت به معارف دینی است. این پژوهش با هدف آسیب شناسی تربیت دینی دانش آموزان در مدارسانجام شده است. یافته ها نشان می دهد که معلمان نقش محوری در فرآیند تربیت دینی ایفا می کنند و نحوه رفتار، نگرش و شیوه تدریس آنان تاثیر مستقیم بر نگرش دینی دانش آموزان دارد. همچنین، ضعف محتوای دروس دینی از نظر کاربردی بودن، جذابیت و ارتباط با نیازهای واقعی نوجوانان، یکی از موانع اصلی در تحقق اهداف تربیتی محسوب می شود. از دیگر چالش های شناسایی شده می توان به روش های تدریس غیرموثر، عدم هماهنگی خانه و مدرسه، تاثیرات منفی فضای مجازی، بحران هویت دینی و نبود الگوهای مناسب اشاره کرد. برای بهبود این وضعیت، راهکارهایی مانند بازنگری در محتوای دروس، استفاده از روش های فعال و خلاقانه، توانمندسازی معلمان، تقویت مشارکت خانواده ها، بهره گیری از ظرفیت های فرهنگی و رسانه ای و توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان پیشنهاد شده است. در نهایت، نتیجه گیری بر اهمیت نگاه چندبعدی، تعامل محور و تدریجی به تربیت دینی تاکید دارد و بیان می دارد که تنها از طریق هماهنگی میان همه عوامل تربیتی و بهره گیری از زبان محبت، عقلانیت و تجربه می توان به پرورش نسلی متعهد و دیندار دست یافت.

کلیدواژه ها:

تربیت ، دین ، تربیت دینی ، آموزش و پرورش