بررسی تاثیراختلافات و درگیری والدین بر میزان شدت خشم دانش آموزان

اختلافات و درگیری های والدین یکی از عوامل مهم محیطی موثر بر سلامت روان و رفتار کودکان به ویژه دانش آموزان محسوب می شود. این مقاله مروری با هدف بررسی رابطه بین شدت اختلافات والدین و میزان بروز خشم در دانش آموزان تدوین شده است. بر اساس تحلیل گسترده پژوهش های علمی منتشر شده بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴ در پایگاه های معتبر علمی مانند Scopus، PubMed، Web of Science، و پایگاه های فارسی نظیر SID و Magiran، مشخص شد که درگیری های خانوادگی مکرر و شدید، به طور مستقیم و غیرمستقیم موجب افزایش سطح خشم و رفتارهای پرخاشگرانه در دانش آموزان می شود. تعارض های والدینی با ایجاد ناامنی روانی، اضطراب و کاهش مهارت های تنظیم هیجان در کودکان، زمینه ساز بروز واکنش های هیجانی منفی از جمله خشم می گردد. علاوه بر این، شدت و نوع درگیری والدین نقش کلیدی در میزان تاثیرگذاری بر دانش آموزان دارد؛ درگیری های پرخاشگرانه و حل نشده، پیامدهای روانی و رفتاری شدیدتری به دنبال دارد. یافته ها حاکی از آن است که بروز خشم در دانش آموزان نه تنها سلامت روانی آن ها را تهدید می کند، بلکه به افت تحصیلی و مشکلات ارتباطی نیز منجر می شود. بر این اساس، ضرورت تدوین برنامه های آموزشی و حمایتی برای والدین و دانش آموزان جهت مدیریت تعارض و مهارت های کنترل خشم تاکید می شود. این مقاله با تبیین مکانیسم های روانی و اجتماعی این رابطه، راهکارهای موثر در کاهش تاثیرات منفی اختلافات خانوادگی بر سلامت روان دانش آموزان را ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

اختلافات والدین ، درگیری خانوادگی ، خشم دانش آموزان ، رفتار پرخاشگرانه ، سلامت روان کودکان ، تنظیم هیجان