توسعه پایدار اجتماعی، اقتصادی و زیستی و نقش آن در امنیت محیط زیست

هدف از این تحقیق بررسی ارتباط و رابطه بین توسعه پایدار توسعه پایدار اجتماعی، اقتصادی و زیستی و امنیت محیط زیست است. توسعه پایدار که امروزه یکی از موضوعات اصلی مورد بحث محافل توسعه و برنامه ریزی است، خود برآیند انگاره های مختلف توسعه است. از توسعه پایدار اجتماعی گرفته تا توسعه پایدار اقتصادی، فرهنگی و بالاخص محیط زیستی که لازمه همه اینها و مخرج مشترک عوامل فوق امنیت پایدار است. توسعه در هر بعدی با امنیت رابطه و همبستگی مستقیم و دو سویه دارد و لازم و ملزوم همدیگرند. امنیت محیط زیست مستلزم توسعه پایدار محیط زیستی است و توسعه پایدار در ابعاد مختلف از جمله محیط زیست مستلزم امنیت بالای آن است. نکته مشترک تمامی این انگاره ها پایداری و رسیدن به فرآیندی از توسعه است که بتواند پایا و بادوام باشد. برای گردآوری داده های این پژوهش از روش مطالعه اسنادی و کتابخانه ای و با توجه به تجربه محقق در محیط ها شهری استفاده شده است. یافته ها این پژوهش نشان می دهد برای رسیدن به الگوی توسعه مطلوب یا استفاده صحیح از منابع و فرصت ها و توزیع عادلانه آن، مشارکت مردم به عنوان عامل اصلی و محوری به شمار می رود که تلفیق و ترکیب عناصر اصلی در جریان توسعه و به فعلیت درآوردن آنها برعهده دارد. بر این اساس، در این مقاله ضمن طرح و بیان مفهوم توسعه پایدار و توسعه پایدار انسانی و محیط زیستی به عوامل تهدیدکننده توسعه از جمله، عدم امنیت و پایداری، بحران های فقر، نابرابری های اجتماع، اقتصادی و زیست محیطی در سطح جوامع و سکونتگاهها اشاره شد و با تبیین نقش و جایگاه عناصر اصلی توسعه، مشارکت مردمی به عنوان عامل اصلی ترکیب این عناصر مورد توجه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایدار ، محیط زیست ، امنیت اجتماعی