نقش بازی و فعالیت های حرکتی در توسعه مهارت های شناختی و اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

دوره ابتدایی نخستین مرحله رسمی آموزش کودکان است و به عنوان پایه و اساس توسعه مهارت های شناختی، اجتماعی، هیجانی و جسمانی آینده آن ها شناخته می شود. کیفیت آموزش در این دوره تاثیر قابل توجهی بر موفقیت تحصیلی، رشد شخصیتی و مهارت های اجتماعی کودکان دارد. در این پژوهش، نقش بازی و فعالیت های حرکتی در فرآیند یادگیری کودکان دوره ابتدایی مورد بررسی قرار گرفته است. بازی به عنوان ابزاری طبیعی و جذاب، امکان یادگیری مفاهیم پیچیده را به شکل ملموس و تجربه محور فراهم می کند و به کودکان فرصت می دهد مهارت های حل مسئله، تفکر خلاق، همکاری، همدلی و مدیریت تعارض را تقویت کنند. فعالیت های حرکتی نیز با افزایش تمرکز، بهبود حافظه و تقویت مهارت های حرکتی ظریف و درشت، نقش مهمی در رشد همه جانبه کودکان ایفا می کنند.این پژوهش نشان می دهد که ادغام بازی و فعالیت های حرکتی در برنامه های آموزشی، علاوه بر ارتقای مهارت های شناختی و اجتماعی، موجب افزایش انگیزه یادگیری، کاهش رفتارهای ناسازگار، تقویت اعتمادبه نفس و بهبود سلامت جسمانی و هیجانی کودکان می شود. نقش معلمان در هدایت موثر بازی و فعالیت های حرکتی و نقش والدین در ایجاد فرصت های بازی و همراهی با کودکان، به شکل مستقیم اثرگذاری این فعالیت ها را افزایش می دهد. برنامه ریزی هدفمند و منسجم آموزش ابتدایی که شامل فعالیت های بازی و حرکتی باشد، توسعه همه جانبه کودکان و پرورش نسل خلاق، فعال و توانمند را تضمین می کند.نتایج این مطالعه نشان می دهد که بهره گیری از روش های یادگیری فعال، تجربه محور و حرکتی در آموزش ابتدایی، یکی از موثرترین روش ها برای پرورش مهارت های شناختی، اجتماعی، هیجانی و جسمانی کودکان است و می تواند پایه ای محکم برای موفقیت تحصیلی و رشد شخصیتی در مراحل بعدی تحصیل فراهم آورد.کلیدواژه ها: آموزش ابتدایی، بازی، فعالیت های حرکتی، یادگیری فعال، رشد شناختی، مهارت های اجتماعی، سلامت جسمانی.