تحلیل رفتار های جرم شناسانه در گلستان سعدی

سعدی، شاعر و حکیم قرن هفتم هجری، از چهره های برجسته ادب فارسی است که آثارش به ویژه گلستان و بوستان، آینه ای از اخلاق، تربیت، قدرت، قانون و عدالت اجتماعی است. آنچه آثار سعدی را از سایر متون کلاسیک متمایز می کند نثر و نظمی آمیخته با تجربه، تیزبینی روان شناختی و تحلیل های عمیق اجتماعی است. در گلستان سعدی به عنوان یکی از آثار برجسته ادبیات فارسی، شخصیت هایی چون دزد، قاضی، فقیر و ثروتمند در موقعیت های اخلاقی و حقوقی تصور می شوند و به همین سبب این امکان فراهم می شود تا به صورت غیر مستقیم نگاهی اخلاقی، اجتماعی و جرم شناسانه به این اثر داشته باشیم. این مقاله تلاش دارد با رویکردی جرم شناسانه، رفتارهای ناهنجار، علل جرم و شیوه های برخورد و اصلاح را در گلستان تحلیل کند تا نشان دهد که گلستان سعدی علاوه بر ارزش ادبی، دارای آموزه هایی است که می تواند در فهم رفتارهای اجتماعی و جرم شناسی، پیشگیری از جرایم اجتماعی و ارتقای اخلاق عمومی مورد استفاده قرار گیرد. البته سعدی از طریق حکایات خود نه تنها ارزش های اخلاقی بلکه راهکارهای پیشگیری اصلاح رفتارهای مجرمانه را نیز ارائه داده است و با نگاهی عمیق به جامعه و انسان ها به نقد و تحلیل مسائل اجتماعی پرداخته و آموزه های ارزشمندی را برای نسل های آینده به ارمغان آورده است. وی در مقام یک مصلح اجتماعی راهی را دنبال می کند که مقصدی جز سعادت انسان و جامعه انسانی ندارد. روش تحقیق در این مقاله کتابخانه ای، اسنادی و از نوع تحلیل محتواست.

کلیدواژه ها:

گلستان سعدی ، جرم ، مجازات ، رفتارهای ناهنجار.