بررسی اثربخشی روش تدریس معکوس در مقایسه با تدریس سنتی (سخنرانی) بر یادگیری دانش آموزان

تحقیق حاضر با بررسی اثربخشی روش تدریس معکوس در مقایسه با تدریس سنتی (سخنرانی) بر یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس مطالعات اجتماعی پایه ششم انجام شده است. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون – پس آزمون می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم شهر ارومیه می باشد. روش نمونه گیری، نمونه ی در دسترس بود که تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. سپس این تعداد به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵نفری (گروه های تدریس معکوس و سخنرانی)جایگزین شدند. یک گروه گروه با روش یادگیری معکوس آموزش دیدند و گروه دیگر نیز به روش سنتی(سخنرانی) به یادگیری مفاهیم مطالعات اجتماعی در طی ۸جلسه پرداختند. فرضیات تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم افزار SPSS۲۴مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. براساس نتایج تجزیه و تحلیل داده ها، روش تدریس معکوس در مقایسه با تدریس سنتی (سخنرانی) بر یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی درس اجتماعی پایه ششم پسرانه مدارس دولتی شهر ارومیه تاثیر معنی دار دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری معکوس ، سخنرانی ، یادگیری ، انگیزش پیشرفت تحصیلی