اثرات راهبردهای تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف از این مقاله مروری، بررسی جامع و تحلیلی اثرات راهبردهای تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. یادگیری مشارکتی به عنوان یک رویکرد آموزشی نوین، بر اصل همکاری و تعامل دانش آموزان در گروه های کوچک تاکید دارد تا به اهداف مشترک آموزشی دست یابند. این روش نه تنها به بهبود نمرات و عملکرد دانش آموزان در آزمون ها کمک می کند، بلکه به پرورش مهارت های اجتماعی، تفکر انتقادی و حل مسئله نیز می پردازد که برای موفقیت در دنیای امروز حیاتی هستند. از جمله مزایای اصلی یادگیری مشارکتی می توان به افزایش سطح درگیری و مشارکت فعال دانش آموزان، ایجاد حس مسئولیت پذیری فردی و گروهی و تقویت اعتماد به نفس اشاره کرد. پژوهش های متعدد نشان داده اند که این روش با ایجاد یک محیط کلاسی مثبت و حمایتی، به کاهش استرس و اضطراب دانش آموزان منجر می شود و شور و شوق یادگیری را در آن ها زنده می کند. یادگیری مشارکتی از طریق مکانیسم هایی مانند تبادل دانش، توضیح مفاهیم به همسالان و دریافت بازخورد سازنده، به دانش آموزان کمک می کند تا درک عمیق تری از مفاهیم درسی پیدا کنند. این رویکرد به ویژه برای دانش آموزانی که در یادگیری مفاهیم دشوار چالش دارند، بسیار سودمند است، زیرا فرصت دریافت کمک مستقیم از همسالان را فراهم می آورد. در مجموع، این مقاله با تحلیل یافته های موجود، به این نتیجه می رسد که یادگیری مشارکتی یک استراتژی قدرتمند آموزشی است که می تواند تاثیرات مثبت و پایداری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشد و آن ها را برای موفقیت در آینده آماده سازد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، عملکرد تحصیلی ، تدریس ، همکاری ، استراتژی آموزشی