بررسی تاثیر هوش مصنوعی در آموزش و یادگیری دانش آموزان در مدارس هوشمند

ظهور و پیشرفت فزاینده هوش مصنوعی (AI) در حوزه های مختلف، به ویژه در آموزش، پتانسیل های بی نظیری را برای تحول در فرآیندهای یادگیری و تدریس به وجود آورده است. در محیط مدارس هوشمند، هوش مصنوعی دیگر یک مفهوم آینده نگر نیست، بلکه به عنوان یک ابزار کاربردی برای شخصی سازی یادگیری، ارائه بازخورد فوری و خودکارسازی وظایف معلمان مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر عملکرد تحصیلی و انگیزش دانش آموزان در این مدارس است. طرح پژوهش از نوع روش ترکیبی (Mixed-Methods) بود و شامل یک بخش کمی (آزمایش نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون) و یک بخش کیفی (مصاحبه با معلمان و دانش آموزان) بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان و معلمان در دو مدرسه هوشمند در شهر تهران بود و نمونه ای به حجم ۲۰۰ نفر از دانش آموزان و ۱۵ نفر از معلمان انتخاب شدند. یافته های کمی نشان داد که دانش آموزانی که از سیستم های آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده می کردند، پیشرفت معناداری در عملکرد تحصیلی خود نسبت به گروه کنترل داشتند. داده های کیفی نیز تایید کرد که هوش مصنوعی با ارائه بازخورد فوری و محتوای جذاب، انگیزش و مشارکت دانش آموزان را افزایش داده و به معلمان در مدیریت کلاس های پرجمعیت و تمایز آموزش کمک کرده است. این پژوهش نتیجه گیری می کند که هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار قدرتمند می تواند به تقویت یادگیری شخصی سازی شده و بهبود نتایج آموزشی منجر شود، با این حال، استفاده موثر از آن نیازمند آموزش معلمان و توجه به چالش های اخلاقی مربوط به حریم خصوصی داده ها است.

کلیدواژه ها:

مدارس ، معلمان ، آموزش ، دانش آموزان