تقویت استقامت روانی در مدرسه: نقش تاب آوری در پرورش انگیزش و مقابله با استرس های تحصیلی

دانش آموزان در دوران تحصیل با فشارهای متعددی از جمله حجم بالای مطالب درسی، رقابت های آموزشی، انتظارات والدین و محدودیت های زمانی روبه رو هستند که این عوامل می توانند به کاهش انگیزش و افت عملکرد منجر شوند. در چنین شرایطی، تاب آوری روان شناختی به عنوان یک ظرفیت درونی و اکتسابی نقش مهمی در سازگاری موثر با این چالش ها ایفا می کند. تاب آوری نه تنها توانایی غلبه بر فشارها و بازگشت به تعادل روانی پس از تجربه تنش های آموزشی را فراهم می آورد، بلکه با تقویت اعتمادبه نفس، افزایش خودکارآمدی و ارتقای مهارت های خودتنظیمی، موجب پایداری انگیزش تحصیلی می شود. دانش آموزانی که سطح بالاتری از تاب آوری دارند، قادرند موقعیت های دشوار آموزشی را به فرصتی برای یادگیری و رشد تبدیل کنند و نگرش مثبت تری نسبت به فرایند تحصیل داشته باشند. آموزش راهبردهای تاب آوری در مدارس، همچون مدیریت هیجان، تفکر مثبت، مهارت های حل مسئله و حمایت اجتماعی، می تواند به عنوان ابزاری کارآمد برای کاهش فشارهای تحصیلی و ارتقای کیفیت یادگیری مورد استفاده قرار گیرد. این مقاله با نگاهی تحلیلی به اهمیت تاب آوری روان شناختی، نقش آن در ارتقای انگیزش تحصیلی و تاثیر آن بر کاهش استرس های آموزشی دانش آموزان را بررسی می کند.واژگان کلیدی: تاب آوری روان شناختی، انگیزش تحصیلی، استرس آموزشی، خودکارآمدی