تاثیر بازیدرمانی با رویکرد شناختی رفتاری بر تنظیم هیجان و استرس دانش آموزان دختر ۹ تا ۱۲ سال شهر سپیدان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر بازیدرمانی با رویکرد شناختی - رفتاری بر تنظیم هیجان و استرس دانش آموزان دختر ۹ تا ۱۲ سال شهر سپیدان می باشد. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی است و در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر ۹ تا ۱۲ سال شهر سپیدان می باشد؛ حجم نمونه به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش ۱۵ نفری قرار گرفتند و روش نمونه گیری نیز به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. همچنین، برنامه آموزشی اجرا شده برای گروه کنترل به مدت ۸ جلسه و در هر جلسه به مدت ۳۰ تا ۴۵ دقیقه تحت بازی درمانی قرار گرفتند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسش نامه های استاندارد تنظیم شناختی گارنفسکی و همکاران ( ۲۰۰۱) و استرس تحصیلی گادزال (۱۹۹۱ ) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس و از طریق نرم افزار spss۲۳ صورت گرفت. بر اساس یافته های پژوهش، مشخص گردید که بین آزمودنی ها در گروه های آزمایش و گواه حداقل از لحاظ یکی از متغیرهای وابسته تنظیم هیجان و استرس تحصیلی تفاوت معنیداری وجود دارد؛ همچنین نشان داده شد که بازی درمانی با رویکرد شناختی - رفتاری بر تنظیم هیجان دانش آموزان تاثیر معناداری دارد و در نهایت، فرضیه فرعی دوم پژوهش مبنی بر اثربخشی بازی درمانی با رویکرد شناختی - رفتاری بر استرس دانش آموزان مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، تنظیم هیجان ، استرس ، شناختی رفتاری