آموزش مفهوم زیباییشناسی در شعر کودک و نوجوان بعد از انقلاب اسلامی

زیباییشناسی شاخه ای از فلسفه است که به بررسی و تبیین زیبایی های پدیده ها می پردازد. کودکان از جمله مهمترین مخاطبان زیباییشناسی هستند چرا که از این طریق حس زیبایی شناختی کودکان رشد می کند. در این پژوهش هدف اصلی ما این است که این رابطه زیباییشناسی با شعر کودک و نوجوان را تبیین کنیم و به این سوال پاسخ دهیم که شاعران شعر کودک و نوجوان معاصر چه راه هایی را برای آموزش مفهوم زیباییشناسی به کودکان انتخاب کرده اند. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی خواهد بود. به نظر می رسد پرورش قدرت زیباییشناسی به وسیله سازه های ادبی بسیار موثر و دلنشین است و شاعران با استفاده از توصیف های ریز پدیده های طبیعت، برجسته کردن بخش های زیبا و خاطرات لذت بخش زندگی، پیوند شعر و نقاشی، درک هنری و زیباییشناسی آن ها را تقویت کردند و شرایط رشد عاطفی و ذهنی کودکان را فراهم کرده اند.

کلیدواژه ها:

شعر کودک و نوجوان ، فلسفه ، فلسفه کودکان ، زیبایی شناسی ، انقلاب اسلامی