آموزش تفکر سیستمی به دانش آموزان از طریق بازی های ساده

در دنیای پیچیده و به هم پیوسته امروز، توانایی درک روابط علت و معلولی غیرخطی و مشاهده کل یک سیستم به جای تنها اجزای آن، به یک مهارت حیاتی تبدیل شده است. تفکر سیستمی (Systems Thinking)، به عنوان یک رویکرد شناختی برای حل مسائل پیچیده، می تواند به دانش آموزان کمک کند تا فراتر از تفکر خطی و جزءنگر بیندیشند. مبانی نظری این پژوهش بر نظریه تفکر سیستمی (System Dynamics) و رویکرد یادگیری فعال استوار است که نشان می دهند بازی ها و فعالیت های تعاملی، به دلیل ماهیت خود، ابزارهایی موثر برای درک مفاهیم پیچیده هستند. یافته ها حاکی از آن است که بازی های ساده، با ایجاد فضایی برای آزمون و خطا، بازخورد سریع، و مشاهده پیامدهای اقدامات در یک سیستم بسته، می توانند به طور موثری به پرورش مهارت های تفکر سیستمی در دانش آموزان کمک کنند. این مهارت ها شامل شناسایی حلقه های بازخوردی، درک روابط غیرخطی و مشاهده تاخیر در پاسخ های سیستم است. چالش های موجود، مانند نیاز به طراحی بازی های آموزشی مناسب و آموزش معلمان، مورد بررسی قرار می گیرد. در نهایت، راهکارهای عملی برای پیاده سازی این رویکرد، شامل طراحی برنامه های درسی مبتنی بر بازی، ارائه نمونه هایی از بازی های ساده و آموزش معلمان به عنوان تسهیل گران، به منظور پرورش نسلی از دانش آموزان که قادر به حل مسائل پیچیده و درک دنیای پیرامون خود هستند، ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

تفکر سیستمی ، آموزش ، بازی های آموزشی ، تفکر پیچیده ، یادگیری فعال ، مدل سازی