اثر مهارت بازخورد دادن و گرفتن بر کیفیت روابط همسالان در محیط آموزش

روابط همسالان یکی از مولفه های اساسی رشد اجتماعی و هیجانی دانش آموزان به شمار می رود و کیفیت آن می تواند اثر قابل توجهی بر سازگاری تحصیلی و روانی آنان داشته باشد. یکی از متغیرهای تاثیرگذار در بهبود این روابط، مهارت بازخورد دادن و گرفتن است که به فرد امکان می دهد نظرات خود را به صورت سازنده منتقل کرده و پذیرای نظرات دیگران باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اهمیت و اثر مهارت بازخورددهی و بازخوردگیری بر بهبود رابطه بین همسالان در محیط آموزشی است. روش این مطالعه مروری تحلیلی و بر اساس جمع بندی نتایج تحقیقات داخلی و خارجی مرتبط با سال های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۳ است. یافته ها نشان می دهد آموزش و به کارگیری این مهارت باعث افزایش همدلی، کاهش سوءتفاهم، ارتقاء همکاری و کاهش تعارض میان همسالان می شود. نتیجه گیری کلی این است که تقویت مهارت بازخورد دادن و گرفتن باید به عنوان بخشی از برنامه های آموزش مهارت های زندگی در مدارس گنجانده شود.

کلیدواژه ها:

بازخورد ، روابط همسالان ، مهارت های اجتماعی ، ارتباط موثر ، آموزش