نقش مولفه های حافظه فعال در ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مدارس

حافظه فعال یکی از مهم ترین اجزای سیستم شناختی انسان است که نقشی اساسی در یادگیری، استدلال و حل مسئله ایفا می کند. این توانایی شناختی به ما امکان می دهد تا اطلاعات را به صورت موقت در ذهن خود نگهداری و دستکاری کنیم، که برای انجام وظایف پیچیده تحصیلی ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مولفه های حافظه فعال در ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مدارس انجام شده است. حافظه فعال به عنوان یک سیستم پردازش اطلاعات محدود، ظرفیتی حیاتی برای نگهداری و پردازش همزمان اطلاعات دارد و از سه جزء اصلی تشکیل شده است: حلقه واج شناسی، که مسئول نگهداری اطلاعات شنیداری و کلامی است؛ صفحه دیداری-فضایی، که اطلاعات بصری و فضایی را ذخیره می کند؛ و سیستم اجرایی مرکزی، که به عنوان یک کنترل کننده توجهی، منابع را بین دو مولفه دیگر توزیع می کند و فرآیندهای شناختی را مدیریت می کند. مطالعات نشان داده اند که ضعف در حافظه فعال می تواند منجر به مشکلات یادگیری، کاهش توجه، و دشواری در حل مسائل ریاضی و خواندن شود. از سوی دیگر، تقویت حافظه فعال می تواند به طور مستقیم بر بهبود عملکرد درسی دانش آموزان تاثیر بگذارد. راهکارهای مختلفی مانند استفاده از بازی های سنتی، تمرینات شناختی، و برنامه های آموزشی مبتنی بر تقویت حافظه فعال پیشنهاد شده اند که به افزایش ظرفیت این سیستم کمک می کنند. این مقاله به بررسی این مولفه ها و تاثیر آن ها بر جنبه های مختلف عملکرد تحصیلی می پردازد و راهکارهای عملی برای معلمان و والدین ارائه می دهد تا بتوانند به بهبود حافظه فعال دانش آموزان و در نتیجه ارتقای عملکرد تحصیلی آن ها کمک کنند. این پژوهش بر این باور است که با درک عمیق تر از عملکرد حافظه فعال و پیاده سازی مداخلات مناسب، می توان به دانش آموزان برای رسیدن به پتانسیل کامل تحصیلی شان یاری رساند.

کلیدواژه ها:

حافظه فعال ، عملکرد تحصیلی ، مولفه های شناختی ، دانش آموزان ، یادگیری