نقش هوش مصنوعی وفناوری های نوین در پشتیبانی از سبک های مختلف یادگیری

در سال های اخیر، استفاده از هوش مصنوعی و فناوری های نوین به عنوان رویکردی تحول آفرین در نظام های آموزشی جهان مورد توجه قرار گرفته است. گسترش سبک های یادگیری متنوع در میان دانش آموزان و دانشجویان – از سبک های بصری و شنیداری گرفته تا حرکتی و ترکیبی – چالشی جدی برای طراحان آموزشی و معلمان ایجاد کرده است. این مطالعه با هدف بررسی نقش هوش مصنوعی و فناوری های نوین در شناسایی، پشتیبانی و بهینه سازی فرآیند یادگیری در سبک های مختلف، بر مبنای منابع علمی داخلی و خارجی، انجام شده است. در این تحقیق، ابتدا مبانی نظری سبک های یادگیری و اهمیت آن ها در طراحی آموزشی مورد تحلیل قرار گرفته و سپس توانمندی های هوش مصنوعی نظیر الگوریتم های یادگیری ماشین، تحلیل داده های آموزشی و سیستم های توصیه گر در شناسایی نیازهای یادگیرندگان بررسی شده است. همچنین، فناوری های نوین شامل واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و سامانه های یادگیری تطبیقی به عنوان ابزارهایی موثر در ایجاد محیط های چندسبکی معرفی شده اند. یافته ها نشان می دهد که ترکیب هوش مصنوعی با این فناوری ها می تواند با ارائه محتوای شخصی سازی شده و فعالیت های متناسب با ویژگی های هر یادگیرنده، کیفیت فرآیند یادگیری را افزایش دهد، انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان را تقویت کند و زمینه تحقق عدالت آموزشی را فراهم آورد. با این حال، چالش هایی همچون کمبود زیرساخت های فناورانه، موانع حقوقی، هزینه های پیاده سازی و نیاز به آموزش تخصصی معلمان همچنان پابرجاست. بررسی تجارب موفق کشورهایی مانند فنلاند و سنگاپور و نمونه های بومی سازی شده در ایران نظیر مدرسه مجازی سمپاد، بیانگر آن است که با برنامه ریزی جامع و سرمایه گذاری هدفمند، امکان بهره گیری موثر از این ابزارها در پشتیبانی از سبک های مختلف یادگیری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، سبک های یادگیری ، فناوری های نوین