بررسی نقش آموزش جغرافیا در توسعه پایدار

آموزش جغرافیا به عنوان یک علم کلیدی در تربیت شهروندان آگاه و مسئول در زمینه های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی، نقشی اساسی در تحقق توسعه پایدار ایفا می کند. با تاکید بر مهارت های تفکر انتقادی و حل مسائل، آموزش جغرافیا می تواند به دانش آموزان کمک کند تا به صورت موثری با چالش های محیطی و اجتماعی روبه رو شوند. این مقاله به بررسی تاثیر آموزش جغرافیا بر آگاهی و رفتارهای زیست محیطی دانش آموزان می پردازد و اهمیت آن را در حل چالش های جهانی نظیر تغییرات اقلیمی، نابرابری های اجتماعی و آسیب های زیست محیطی مورد تحلیل قرار می دهد. همچنین، چالش ها و موانع موجود در نظام آموزشی و روش های تدریس در جغرافیا بررسی شده و پیشنهادات اجرایی برای بهبود آموزش جغرافیا ارائه می شود. در این راستا، تاکید بر رویکردهای مشارکتی، یادگیری تجربی و استفاده از فناوری های نوین به عنوان ابزارهای موثر در آموزش این علم مورد توجه قرار می گیرد. با این روش ها، دانش آموزان قادر خواهند بود مهارت های تفکر انتقادی و تحلیل مسائل پیچیده را پرورش دهند و در نهایت به عنوان سفیران توسعه پایدار در جوامع خود عمل نمایند. این تحقیق به منظور تحلیل نقش کلیدی آموزش جغرافیا در توسعه پایدار و راهکارهای عملی برای ارتقاء آن در نظام های آموزشی ارائه شده است. از این رو، هدف اصلی مقاله، شناسایی و تبیین ارتباطات میان آموزش جغرافیا و توسعه پایدار، و ارائه پیشنهاداتی اجرایی برای بهبود کیفیت آموزشی و چندبعدی سازی دانش آموزان در زمینه چالش های جهانی است.

کلیدواژه ها:

آموزش جغرافیا ، توسعه پایدار ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، تفکر انتقادی ، چالش های آموزشی