همگرایی دانشگاه، صنعت و آموزش وپرورش: راهکاری برای توسعه زیرساخت های علمی پایدار

امروزه تعامل میان دانشگاه، صنعت و آموزش و پرورش نقش مهمی در آماده سازی نیروی انسانی آینده و توسعه پایدار علمی دارد. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، این ارتباط را از سطح مدارس آغاز می کنند تا دانش آموزان از سنین پایین تر با مهارت های صنعتی و کارآفرینی آشنا شوند. مدارس می توانند به عنوان پل ارتباطی بین دانشگاه و صنعت عمل کنند و از طریق برنامه های کارآموزی، کارگاه های مهارتی و پروژه های صنعتی، دانش آموزان را برای آینده ای موفق تر در مسیر دانشگاه و صنعت آماده سازند. بنابراین، بررسی نقش آموزش و پرورش در این تعامل ضروری است. این پژوهش با تحلیل تجربیات جهانی و مطالعات موردی، به بررسی چالش های موجود در تعامل دانشگاه و صنعت پرداخته و راهکارهایی برای بهبود این تعامل در نظام آموزشی ایران ارائه می دهد. یافته های تحقیق نشان می دهد که برنامه های آموزشی دوگانه، مراکز نوآوری و سیاست های حمایتی دولت از عوامل کلیدی این تعامل هستند.

کلیدواژه ها:

دانشگاه ، صنعت ، آموزش و پرورش ، توسعه پایدار ، مهارت آموزی