بررسی اثربخشی تمرینات تنفسی و آرام سازی یوگا با رویکرد امید درمانی بر افزایش میزان امید به زندگی بیماران سرطانی

پیشینه و هدف: امید به زندگی یکی از شاخص های کلیدی در کیفیت زندگی بیماران سرطانی است و تحقیقات نشان داده اند که امید درمانی می تواند تاثیر قابل توجهی بر بهبود وضعیت این بیماران داشته باشد. تمرینات تنفسی و آرام سازی یوگا به عنوان روش های غیر دارویی با پتانسیل بهبود وضعیت روانی و جسمانی شناخته شده اند. هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی این تمرینات بر رویکرد امید درمانی و تاثیر آن بر افزایش میزان امید به زندگی بیماران سرطانی است. روش شناسی: این مطالعه با استفاده از روش آزمایشی و به کارگیری طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. حجم نمونه شامل ۱۰۰ (بیمار سرطانی ۵۰ نفر در گروه تجربی و ۵۰ نفر در گروه کنترل) بود که به طور تصادفی انتخاب شدند. گروه تجربی تحت برنامه های تمرینات تنفسی و آرام سازی یوگا به مدت ۸ هفته قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه امید به زندگی و مقیاس امید درمانی بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شد. یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری مناسب، از جمله آزمون های t (مستقل و تحلیل واریانس ANOVA)، نشان داد که تمرینات تنفسی و آرام سازی یوگا تاثیر معناداری بر افزایش رویکرد امید درمانی و میزان امید به زندگی بیماران سرطانی دارد. گروه تجربی تغییرات مثبت قابل توجهی را در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق تایید می کند که تمرینات تنفسی و آرام سازی یوگا می توانند به عنوان یک روش موثر در بهبود رویکرد امید درمانی و افزایش میزان امید به زندگی در بیماران سرطانی مورد استفاده قرار گیرند. این یافته ها می توانند به توسعه و بهبود برنامه های درمانی غیر دارویی برای بیماران سرطانی کمک کنند و نیاز به توجه بیشتر به روش های مکمل و جایگزین را برجسته کنند.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، امید درمانی ، تمرینات تنفسی ، آرام سازی یوگا ، بیماران سرطانی ، کیفیت زندگی