تحلیل جامعه شناختی پیامدهای اجتماعی طلاق بر زنان در جمهوری اسلامی ایران (مطالعه ای کیفی با تاکید بر استان تهران)

در این مقاله که با رویکرد جامعه شناختی و روش کیفی تدوین شده، پیامدهای اجتماعی طلاق بر زنان در ایران به ویژه در کلان شهر تهران بررسی می شود. پدیده ی طلاق در این بافت فرهنگی نه صرفا یک گسست حقوقی بلکه تجربه ای ژیسته با لایه های روانی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. این مطالعه فرضی، با تحلیل مضمون روایت های ۲۰ زن مطلقه، پنج مضمون کلیدی از جمله: طرد اجتماعی، برچسب زنی، بحران اقتصادی، انزوای روانی، و بازسازی هویت را شناسایی می کند. نتایج نشان می دهد زنان پس از طلاق با تجربه ی ساختاری از حذف اجتماعی مواجه می شوند که گاه منجر به کنشگری و بازتعریف فردی می شود. این مقاله بر ضرورت بازاندیشی در سیاست های رفاهی، رسانه ای و حقوقی تاکید دارد تا زنان مطلقه بتوانند به جای انزوا، به هویت اجتماعی دست یابند.

کلیدواژه ها:

طلاق ، زنان ، جامعه شناسی خانواده ، هویت اجتماعی