بررسی اثر بخشی روش تدریس فعال بر یادگیری درس فارسی

این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی روش تدریس فعال در بهبود یادگیری درس فارسی در مقطع ابتدایی انجام شده است. روش تدریس فعال بر مشارکت مستقیم دانش آموز، استفاده از پرسش و پاسخ، کار گروهی، بازی های آموزشی، و تلفیق منابع متنوع تاکید دارد و با ایجاد تعامل میان معلم و شاگرد، فرآیند یادگیری را معنادار، جذاب و پایدار می سازد. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی در مدارس دولتی نواحی شهری ایران است. اطلاعات با استفاده از آزمون پیشرفت تحصیلی، مشاهده کلاسی، و مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری گردید. نتایج نشان می دهد که دانش آموزانی که در کلاس های مبتنی بر تدریس فعال شرکت کرده اند، در شاخص های درک مطلب، توانایی خواندن انتقادی، ساختاردهی نوشتار، و حفظ انگیزه تحصیلی عملکرد بهتری داشته اند. همچنین، رضایت دانش آموزان و نگرش مثبت آنان نسبت به درس فارسی افزایش یافته است. یافته ها بیانگر آن است که به کارگیری روش تدریس فعال می تواند راهکاری موثر برای ارتقای کیفیت یادگیری زبان مادری در مدارس ابتدایی ایران باشد.

کلیدواژه ها:

تدریس فعال ، یادگیری مشارکتی ، درس فارسی ، درک مطلب ، انگیزه تحصیلی ، مدرسه ابتدایی ایران