مدیتیشن و گلوکوکورتیکوئیدهای ناشی از استرس بر اختلال عملکرد تولید مثل مردان

اضطراب یکی از شایع ترین مشکلات روانی است و استرس روزانه باعث مختل شدن ایفای نقش افراد می شود و بر تناسب باروری افراد تاثیر می گذارند که مدیتیشن با افزایش تمرکز افراد و همچنین بالا رفتن روحیه آنها باعث جلوگیری از استرس و اضطراب می شود. حوادث چالش برانگیز در محیط پیرامون منجر به فعال سازی سیستم پاسخ دهی استرس مرکزی می شود که با محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال مرتبط است. عملکردهای تنظیمی این محور مواردی مانند عملکردهای ایمنی، قلبی-عروقی، متابولیسم و سیستم باروری را کنترل می کند. از طریق افزایش گلوکوکورتیکوئیدها، استرس می تواند به طور منفی بر باروری تاثیر گذارد. برای این بررسی، تمام اطلاعات مربوطه از طریق پایگاه داده هایی مانند PubMed و Google Scholar جمع آوری شد که در مجموع، اطلاعات از ۴۳ مقاله استخراج گردید. مطالعات بالینی و داده های تجربی نشان داده اند که سیگنال دهی استرس می تواند تاثیر واسطه ای در اقدامات مستقیم بر روی گنادها و سیستم باروری داشته باشد. تمرکز این مرور بر روی مکانیسم های استرس از طریق افزایش گلوکوکورتیکوئیدها بر اختلالات باروری مردان است. افرادی که نمرات غیرطبیعی در مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانی دارند، سطح سرمی FSH و LH باالتری و سطح سرمی تستوسترون کل کمتری نسبت به افرادی با نمرات افسردگی طبیعی نشان می دهند. علاوه بر این، مشاهده شده است که در افراد با نمرات افسردگی غیرطبیعی، تعداد اسپرم، تحرک و اسپرم های طبیعی از نظر مورفولوژیکی کمتر است. برای ناباروری در مردان، مدیریت استرس ضروری است. مدیتیشن می تواند باعث کاهش استرس و بهبود باروری شود.

کلیدواژه ها:

مدیتیشن ، هورمونهای مردانه ، ناباروری مردانه ، استرس محیطی ، پارامترهای اسپرم