پیش بینی خوش بینی دینی براساس تاب آوری و سلامت معنوی در دانشجویان دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر در سال ۱۴۰۲

این پژوهش با هدف پیش بینی خوش بینی دینی بر اساس تاب آوری و سلامت معنوی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع پیش بین است. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر در سال تحصیلی ۱۴۰۲ بود که حجم نمونه متناسب با روش پژوهش ۲۰۰ نفر انتخاب و در نهایت با حذف پرسشنامه های ناقص، ۱۷۰ نفر در پژوهش شرکت داده شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های خوش بینی معنوی، تاب آوری کانر و دیویدسون، سلامت معنوی پولوتزین و الیسون بود. داده های جمع آوری شده در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی و رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد بین تاب آوری با خوش بینی دینی و بین سلامت معنوی و خوش بینی دینی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون حاکی از این بود که تاب آوری و سلامت معنوی حدود ۵۱ درصد توان پیش بینی خوش بینی معنوی را دارند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سلامت معنوی ، خوش بینی دینی