پیش بینی خودارزشمندی بر اساس تاب آوری و سلامت معنوی در دانشجو یان دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر در سال ۱۴۰۲

این پژوهش با هدف پیش بی نی خودارزشمندی بر اساس تابآوری و سلامت معنوی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع پیش بین است. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر در سال تحصیلی ۱۴۰۲ بود که حجم نمونه متناسب با روش پژوهش ۲۰۰ نفر انتخاب و در نهایت با حذف پرسشنامههای ناقص، ۱۷۰ نفر در پژوهش شرکت داده شدند. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه های خودارزشمندی کراکر و همکاران، تابآوری کانر و دیویدسون، سلامت معنوی پولوتزین و الیسون بود. داده های جمعآور ی شده در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی و رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که خودارزشمندی با تابآوری و سلامت معنوی رابطه معن ی دار نداشت؛ اما سلامت معنوی با تابآوری ارتباط معناداری وجود داشت (P<۰.۰۵.) در نتیجه با توجه به یافته به دست آمده لازم و ضروری است که از طریق مصاحبه با دانشجویان عوامل موثر بر خودارزشمندی مورد بررسی دقیق قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خود ارزشمندی ، تابآوری ، سلامت معنوی ، دانشجویان