نقش مدیر و آموزگار ابتدایی در به کارگیری رویکردهای تربیت مثبت گرا برای پیشگیری از مشکلات رفتاری در مدارس ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی نقش مدیر و آموزگار ابتدایی در به کارگیری رویکردهای تربیت مثبت گرا برای پیشگیری از مشکلات رفتاری در مدارس ابتدایی است. در این مطالعه، منابع و مطالعات کتابخانه ای تحلیل شد تا ابعاد مختلف تربیت مثبت گرا، تاثیر تفاوت های فردی و ویژگی های شخصیتی دانش آموزان، و نقش والدین و همکاران آموزشی در موفقیت این رویکرد شناسایی گردد. یافته ها نشان می دهد که آموزگار با اجرای استراتژی های فردمحور، ارائه بازخورد مثبت و مستمر، تقویت رفتارهای مطلوب، و ایجاد محیط حمایتی و مشارکتی، می تواند رفتارهای ناپسند دانش آموزان را کاهش دهد و مهارت های اجتماعی، هیجانی و اخلاقی آنان را تقویت کند. همچنین، تفاوت های شخصیتی و فردی دانش آموزان، از جمله سطح هیجانی، برون گرایی یا درون گرایی و مسئولیت پذیری، تاثیر مستقیم بر پذیرش و پاسخ آنان به روش های تربیت مثبت گرا دارد.. نتایج پژوهش نشان می دهد که با شناخت چالش ها و ارائه راهکارهای عملی، اجرای موثر تربیت مثبت گرا می تواند به کاهش مشکلات رفتاری و ارتقای رشد همه جانبه دانش آموزان منجر شود.

کلیدواژه ها:

آموزگار ابتدایی ، تربیت مثبت گرا ، پیشگیری از رفتارهای ناپسند ، مهارت های اجتماعی ، تفاوت های فردی