نقش خودشکوفایی در خودکارآمدی تحصیلی و یادگیری اثربخش دانش آموزان

هدف از این مقاله مروری، بررسی نقش حیاتی خودشکوفایی در افزایش خودکارآمدی تحصیلی و بهبود یادگیری اثربخش در میان دانش آموزان است. خودشکوفایی به عنوان بالاترین سطح نیازهای انسانی در نظریه آبراهام مازلو، به معنای تحقق کامل پتانسیل های فردی و دستیابی به رشد شخصی است. این مفهوم فراتر از برآوردن نیازهای اولیه، به دنبال کشف و به کارگیری استعدادها، توانایی ها و خلاقیت های درونی فرد است. در حوزه آموزش، خودشکوفایی به دانش آموزان کمک می کند تا به درکی عمیق از توانایی های خود برسند و انگیزه های درونی برای پیشرفت را در خود تقویت کنند. از سوی دیگر، خودکارآمدی تحصیلی، به باورهای فرد درباره توانایی هایش برای موفقیت در تکالیف آموزشی اشاره دارد که یک عامل پیش بینی کننده قوی برای موفقیت تحصیلی است. همچنین، یادگیری اثربخش، فرآیندی است که در آن دانش آموزان به طور فعال درگیر یادگیری می شوند، اطلاعات را پردازش می کنند، و آن را به دانش و مهارت های پایدار تبدیل می سازند. این مقاله با مرور منابع پژوهشی موجود، نشان می دهد که چگونه خودشکوفایی می تواند به عنوان یک محرک اصلی، بر خودکارآمدی تحصیلی و کیفیت یادگیری دانش آموزان تاثیر بگذارد. نتایج نشان می دهد که دانش آموزان خودشکوفا، با داشتن نگرشی مثبت و هدفمند، توانایی بیشتری در مواجهه با چالش های آموزشی دارند و به دلیل انگیزه درونی قوی تر، فرآیند یادگیری را با عمق و اثربخشی بیشتری دنبال می کنند.

کلیدواژه ها:

خودشکوفایی ، خودکارآمدی تحصیلی ، یادگیری اثربخش ، دانش آموزان ، آموزش