بررسی نوع بازخورد معلم (توصیفی) بر انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

بازخورد معلم به عنوان یکی از موثرترین ابزارهای ارتباطی در فرآیند یاددهی و یادگیری، نقش بسیار مهمی در بهبود کیفیت عملکرد تحصیلی دانش آموزان ایفا می کند. این بازخوردها می توانند شامل نقدهای سازنده، راهنمایی های آموزشی، تشویق ها و اصلاح اشتباهات باشند که به دانش آموزان کمک می کند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناخته و مسیر یادگیری خود را بهبود بخشند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر انواع مختلف بازخورد معلم (مثبت، منفی، توصیفی، ارشادی) بر عملکرد تحصیلی و انگیزه یادگیری دانش آموزان است. این مطالعه از روش های کمی و کیفی بهره گرفته و داده ها از طریق پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده کلاس درس جمع آوری شده اند. یافته ها نشان می دهد که بازخوردهای به موقع، دقیق و متناسب با سطح دانش آموزان، باعث افزایش خودکارآمدی، انگیزه درونی و تعامل فعال آن ها با محتوای آموزشی می شود و به طبع آن، عملکرد تحصیلی در آزمون ها و فعالیت های کلاسی به طور چشمگیری ارتقاء می یابد. همچنین بازخوردهای سازنده و تشویقی، علاوه بر بهبود عملکرد کوتاه مدت، باعث تقویت مهارت های خودارزیابی و تفکر انتقادی در دانش آموزان شده و نگرش مثبت نسبت به یادگیری را در آنان تقویت می کند. در مقابل، بازخوردهای منفی و غیرسازنده می تواند موجب کاهش اعتماد به نفس و انگیزه شده و تاثیرات منفی بر روند یادگیری داشته باشد. این تحقیق تاکید می کند که بازخورد باید همواره به صورت مستمر، شفاف، و مبتنی بر معیارهای مشخص ارائه شود تا بیشترین تاثیر مثبت را بر عملکرد دانش آموزان داشته باشد. در نهایت، این مطالعه پیشنهاد می کند که آموزش معلمان در زمینه فنون موثر بازخورددهی و ایجاد فضای حمایتی در کلاس درس، می تواند زمینه ساز ارتقاء کیفیت یادگیری و موفقیت تحصیلی دانش آموزان گردد.

کلیدواژه ها:

بازخورد ، عملکرد ، دانش آموزان ، معلم