ارزیابی پیشگیری از قاچاق نفت و فراورده های آن

قاچاق فرآورده های نفتی به عنوان نمونه ای قاچاق کالا در سطح جهان از جمله کشورهای نفت خیز نظیر ایران به عنوان یک چالش مهم شناخته می شود. به همین دلیل، ایجاد سازوکاری برای مقابله با آن و همچنین تعبیه کردن راه هایی برای پیشگیری از وقوع آن، بخش مهمی از سیاست جنایی کشورها و همچنین حقوق بین الملل را شامل می شود. شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران به عنوان متولی صیانت از فراورده و توزیع مناسب آن در کشور، اقدام هایی چشمگیر برای جلوگیری از عرضه خارج از شبکه سوخت را به انجام رسانده است. راه اندازی سامانه های الکترونیک فرآیند عرضه و تامین سوخت مشتریان عمده و جزء، تخصیص سهمیه به ناوگان حمل و نقل سنگین (دیزل) مبتنی بر پیمایش، پایش سیستمی سوخت مایع ارسالی و مصرفی نیروگاه ها، استقرار سامانه فروش سوخت مرزی و... از جمله فعالیت هایی است که امکان هرگونه سوءاستفاده و انحراف مسیر فراورده های نفتی را از میان برداشته است. این شرکت همچنین با افزایش پایش های مستمر، ساماندهی و روزآمد کردن شیوه های نظارتی از مبادی تولید تا بازارهای مصرف، سبب شده است تا انسداد مسیرهای قاچاق سوخت تسریع و راه ورود فراورده های یارانه ای به این بازار شوم تا حد زیادی فروکش کند. لذا با توجه به موارد بیان شده، اصلی ترین چالشی که به ذهن متبادر می شود، این است که نهادهای کارآمد در پیشگیری از قاچاق فراورده های نفتی در حقوق ایران و جامعه بین الملل چه نهادهایی هستند؟

کلیدواژه ها:

فراورده های نفتی ، قاچاق ، پیشگیری ، حقوق بینالملل