مدیریت کلاس و بهبود رفتار دانش آموزان

هدف این پژوهش، بررسی راهبردهای موثر مدیریت کلاس در بهبود رفتار و افزایش مشارکت دانش آموزان است. مقاله ضمن مرور مبانی نظری مدیریت کلاس و نظریه های مربوط به رفتار سازمان یافته در محیط آموزشی، شواهد پژوهشی داخلی و بین المللی را تحلیل می کند و عناصر کلیدی یک برنامه مدیریت کلاسی موثر را استخراج می نماید. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و مرور نظام مند ادبیات است؛ منابع فارسی و انگلیسی معتبر از پایگاه های علمی انتخاب و تحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد که برنامه های مدیریت کلاسی بر پایه ی ترکیب پیشگیری فعال (پیش ساختاری)، واکنش منظم و منصفانه به بی نظمی ها، تقویت رفتارهای مطلوب و مشارکت والدین و مدرسه بیشترین تاثیر را در بهبود رفتار دانش آموزان دارند (Marzano et al., ۲۰۰۳; Sugai & Horner, ۲۰۰۲). همچنین عوامل میانجی مانند هوش هیجانی معلم، کدهای رفتاری روشن، و سازوکارهای پشتیبانی مدرسه ای نقش تعیین کننده ای ایفا می کنند (Emmer & Evertson, ۲۰۱۶; حاجی حیدری، ۲۰۱۶). بحث مقاله بر ضرورت یکپارچه سازی آموزش مهارت های اجتماعی هیجانی در برنامه های درسی و تقویت مشارکت خانواده ها تاکید دارد. در پایان پیشنهاداتی کاربردی برای معلمان، مدیران و سیاست گذاران آموزشی ارائه شده است تا محیط کلاس به فضایی امن، منظم و انگیزشی برای یادگیری تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت کلاس ، رفتار دانش آموزان ، هوش هیجانی معلم ، انضباط مدرسه ای ، مداخله