مدلسازی راکتور کاتالیستی برای جفت شدن اکسایشی متان

جفت شدن اکسایشی متان در یک راکتور بستر ثابت به دو صورت تجربی و مدل سازی ریاضی مورد بررسی قرار گرفت. معلوم شد از میان محصولات، اتیلن به صورت ترجیحی اکسید می شود که باعث کاهش بازده C2+ در تبدیلهای بالا می شود. بارگذاری اضافی کاتالیست در راکتورتبدیل متان را افزایش نمی دهد، زیرا در شرایط معمول واکنش اکسیژن واکنشگر محدود کننده ای است، و در صورت وجود کاتالیست به مقدار کافی، در بخشهای ابتدایی بستر مصرف میشود. بیشترین بازده C2+ برای یک ترکیب مشخص خوراک هنگامی حاصل میشود که اکسیژن خوراک مصرفی شده باشد، یعنی بازده به حالت مجانبی خود نزدیک شود.

کلیدواژه ها:

متان ، جفت شدن اکسایشی ، راکتور بستر ثابت ، مدلسازی ، اتان ، اتیلن