تدوین و آزمون مدل طلاق عاطفی بر اساس آمیختگی شناختی با نقش واسطهای خودپنداره در زنان مراجعهکننده به مراکز روانشناختی شهر بندرعباس

هدف از پژوهش پیش رو تدوین و آزمون مدل طلاق عاطفی بر اساس آمیختگی شناختی با نقش واسطهای خودپنداره در زنان مراجعه کننده به مراکز روانشناختی شهر بندرعباس بود. این تحقیق اساسا هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی است. جامع آماری این پژوهش کلی زنان مراجعه کننده به مراکز روانشناختی شهر بندرعباس و نمونه آماری ۲۳۰ نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز روانشناختی در سال ۴۰۳ ب روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل مقیاس پرسشنامه روابط و پرسشنامه طلاق عاطفی صفارینیا و همکاران(۹۳۱۰)، پرسشنامه آمیختگی شناختی گیلاندرز و همکاران(۲۰۱۰) و پرسشنامه خودپنداره (۵۷۹۱) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS-۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل حاکی از این است که آمیختگی شناختی بر طلاق عاطفی زنان اثر مثبت معناداری دارد و خودپنداره بر طلاق عاطفی زنان اثر منفی مستقیم دارد. همچنین آمیختگی شناختی بر خودپنداره زنان اثر منفی مستقیم دارد. در نهایت نتایج نشان داد که آمیختگی شناختی و خودپنداره تاثیر غیرمستقیم معناداری بر طلاق عاطفی زنان مراجعه کننده به مراکز روانشناختی شهر بندرعباس دارند.

کلیدواژه ها:

آمیختگی شناختی ، طلاق عاطفی ، خودپنداره