نظریه سازمانی در عصر دیجیتال: تکامل، اصول و نقش هوش مصنوع ی در شکلدهی سازمان ها و مدیریت پروژههای آینده

نظریه سازمانی، به عنوان چارچوب ی تحل یلی برای درک پویاییها و کارکردهای سازمان ها، از اواسط قرن بیستم تا کنون دستخوش تحولات مستمر ی بوده است. این نظریه با بررسی ساختارها، فرآیندها و رفتارهای سازمانی در بستر محیط های اجتماع ی، فرهنگی و اقتصادی، بصیرت ها ی ارزشمند ی را برا ی مدی ریت کارآمد فراهم آورده است. با ظهور انقلاب دیجیتال و پیشرفت های شگرف در حوزه هوش مصنوعی (AI)، مفاهیم بنیادین نظریه سازمانی با چالش ها و فرصت های جد ی جدید ی روبرو شده اند. این مقاله به بررسی تکامل نظریه سازمان ی، تشریح اصول کلیدی آن، تحلیل عمیق نقش هوش مصنوعی در تحول هر یک از این اصول، و همچنین بررسی دینامیک های تغییر ناشی از AI و راهبردهای مدیریت موثر این تغییرات میپردازد. با تمرکز بر چگونگ ی تاثیر AI بر ساختار سازمانی، فرآیندها ی مدی ریتی (به ویژه مدیریت پروژه)، فرهنگ سازمانی، مدیریت منابع انسانی، ارتباطات، مدیریت ریسک و روابط با ذینفعان، و همچن ین بررسی چالش ها، فرصت ها و نیاز به انطباق نیرو ی کار و تحول فرهنگی در مواجهه با AI، این مقاله تالشی است برا ی ارائه یک چارچوب نظر ی بهروز شده که قابل یتهای AI را در بستر نظریه سازمانی تبیین کند و مسیر حرکت سازمان ها و مدیریت پروژه های آینده را در این عصر نوین ترسیم نماید. این بررسی همچنین شامل مرور ی بر نظریههای کلیدی مدیریت تغییر مانند مدل های لوین، کاتر و ADKAR است که چارچوبی برا ی درک و هدایت موفقیتآمیز تحولات ناشی از AI ارائه میدهند.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، هوش مصنوعی ، تغییر سازمانی ، فرهنگ سازمانی ، راهبردهای تغییر ، پذیرش