نقش واسطه ای علایم افسردگی در رابطه بین خشونت در روابط صمیمی و رفتارهای خودکشی در زنان

مقدمه و هدف: خشونت در روابط صمیمی و علایم افسردگی از عوامل مهم تاثیرگذار بر رفتارهای خودکشی در زنان هستند. این پژوهش به بررسی نقش واسطه ای افسردگی در رابطه بین خشونت در روابط صمیمی و رفتارهای خودکشی در زنان می پردازد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش واسطه ای علایم افسردگی در رابطه بین خشونت در روابط صمیمی و رفتارهای خودکشی در زنان است. مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. کلیه زنان متاهل شهر شیروان در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۲ جامعه آماری این پژوهش بودند. حجم نمونه ۲۸۴ نفر بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه های افسردگی بک (۱۹۹۳)، تجربه همسر آزاری علی پور و همکاران (۲۰۰۳) و رفتار خودکشی عثمان و همکاران (۲۰۰۱) ابزار پژوهش بودند. از نرم افزارهای آماری SPSS و AMOS نیز برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که خشونت ادراک شده در روابط صمیمی تاثیر معناداری بر رفتارهای خودکشی دارد، این اثر به طور کامل توسط افسردگی میانجی گری شده است که نشان دهنده نقش واسطه ای علایم افسردگی در این رابطه است. همچنین، بین برخی از ابعاد خشونت ادراک شده و رفتارهای خودکشی رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد و تجربه خشونت در روابط صمیمی به افزایش رفتارهای خودکشی منجر شده است. نتیجه گیری: این پژوهش با تکیه بر مدل های نظری مرتبط، نقش افسردگی را به عنوان یک متغیر کلیدی در تاثیر خشونت بر رفتارهای خودکشی تایید کرده است. یافته های به دست آمده نشان دهنده اهمیت مداخله های روان شناختی برای کاهش خشونت زناشویی و پیشگیری از افسردگی و خودکشی در زنان هستند. کلیدواژه ها: خشونت در روابط صمیمی، رفتارهای خودکشی، علایم افسردگی.

کلیدواژه ها:

خشونت در روابط صمیمی ، رفتارهای خودکشی ، علایم افسردگی