اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر رضایتمندی زناشویی و سلامت روان زوجین
محل انتشار: اولین همایش ملی روانشناسی نشاط، فرهنگ و بهزیستی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 102
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WCHCO01_046
تاریخ نمایه سازی: 31 مرداد 1404
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: خانواده مهم ترین عضو اجتماع است که زمینه ساز سلامت روانی فرد، جامعه و نسل آینده می باشد. بنابراین با در نظر گرفتن نقشی که رابطه زناشویی می تواند بر مفهوم سلامت روانی خانواده داشته باشد، شناسایی عوامل موثر در رضایتمندی زندگی زوجین، اقدام مهمی در حیطه سلامت روانی فرد و جامعه به شمار می آید. اساس و رکن خانواده به عنوان زیربنای جامعه ازدواج است، بدون تردید ازدواج بزرگ ترین و مهم ترین اتفاق زندگی هر انسان است، به طوری که موفقیت و شکست هریک از زوجین می تواند سرنوشت ساز باشد. بر این اساس با توجه به اهمیت به رضایتمندی زناشویی و سلامت روان زوجین، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی ذهن آگاهی بر رضایتمندی زناشویی و سلامت روان زوجین بود. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی و پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره تحت نظارت سازمان بهزیستی و نظام مشاوره شهر مشهد بودند که به منظور خدمات روان شناختی زوجین در سال ۱۴۰۱ ارجاع داده شدند و ۲۰ زوج (۱۰ زوج گروه آزمایش و ۱۰ زوج گروه کنترل) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ(۱۹۹۳) و سلامت روان گلدبرگ(۱۹۷۹) استفاده شد. مداخله آموزشی ذهن آگاهی نیز طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای هفته ای دو بار در گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. به منظور تحلیل داده های این پژوهش از روش های فراوانی، انحراف معیار، میانگین و آزمون کوواریانس استفاده شد. داده های آماری را با کمک روش های آماری و نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان می دهد ذهن آگاهی با رضایتمندی زناشویی و سلامت روان زوجین ارتباط متقابل و معنادار دارد. نتیجه گیری: هرقدر ذهن آگاهی افراد نسبت به خود بیشتر باشد رضایت زناشویی و سلامت روان بالاتری برخوردارند. کلیدواژه ها: آموزش ذهن آگاهی، رضایتمندی زناشویی، سلامت روان، زوجین.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سهیلا علیپور نامقی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.