تحلیل تاثیر زیرساخت های هوشمند و پایداری محیطی پروژه های عمرانی در ارتقاء تاب آوری شهری و عدالت شهروندی: مطالعه موردی قائمشهر

هدف این پژوهش، ارزیابی نقش زیرساخت های هوشمند و برنامه های پایداری محیطی در پروژه های عمرانی قائمشهر بر تاب آوری شهری و مدیریت بحران است. با توجه به موقعیت استراتژیک قائمشهر و چالش های ناشی از تغییرات اقلیمی، جمعیت رو به رشد و ریسک بحران های طبیعی، پژوهش حاضر با رویکرد آمیخته کیفی-کمی و تحلیل داده های میدانی و ثانویه، به سنجش میزان تاب آوری زیرساختها، کیفیت خدمات شهری و ظرفیت پاسخگویی به بحرانها میپردازد. داد ه ها از طریق پیمایش شهروندان، مصاحبه با مدیران بحران، ارزیابی اسناد شهری و تحلیل GIS پروژه های کلیدی همچون «توسعه آزادراه هوشمند»، «پارک های پایدار»، «سیستم های دفع آب های سطحی» و «مراکز مدیریت بحران» گردآوری شده است. یافت ه ها نشان میدهد آمادهسازی زیرساخت های هوشمند در کنار اعمال اصول پایداری محیطی، به کاهش آسیبپذیری شهری، ارتقاء انعطافپذیری خدمات عمرانی و بهبود احساس امنیت شهروندان منجر شده است. در انتها بر ضرورت یکپارچهسازی سیاست های مدیریت ریسک، سرمایه گذاری فناورانه و تقویت شبکه های اطلاعرسانی شهری تاکید شده و مدل اولیه «تاب آوری هوشمند عمرانی» برای قائمشهر پیشنهاد گردیده است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری شهری ، زیرساخت هوشمند ، بحران زیست محیطی ، پروژه عمرانی ، پایداری ، قائمشهر ، سیستم هوشمند مدیریت بحران ، تحلیل GIS