اقدام پژوهی: چگونه توانستم با آموزش مهارت های فردی خودمراقبتی به ارتقا بهداشت فردی کمک کنم؟

در مدرسه ابتدایی، ارتباط موثر میان خانه و مدرسه نقش تعیین کننده ای در موفقیت تحصیلی و تربیتی دانش آموزان دارد. والدین هنگامی که در جریان فرایند یادگیری فرزندان خود قرار می گیرند و همکاری نزدیک تری با آموزگار دارند، می توانند نقش حمایتی و هدایت گرانه خود را به شکل موثرتری ایفا کنند. با این حال، در بسیاری از موارد به دلیل محدودیت زمان والدین، مشغله های کاری، یا فاصله جغرافیایی، امکان حضور مستمر آنان در مدرسه فراهم نمی شود و همین امر تعامل خانه و مدرسه را کمرنگ می سازد. در این اقدام پژوهی تلاش شد تا با بهره گیری از فناوری های نوین مانند پیام رسان های آموزشی، سامانه های مدیریت یادگیری، جلسات آنلاین و ارسال بازخوردهای توصیفی در بستر دیجیتال، ارتباط دوسویه و مستمر میان آموزگار و والدین تقویت شود. اجرای این برنامه منجر به افزایش میزان آگاهی والدین از وضعیت درسی و رفتاری فرزندان، ارتقای اعتماد متقابل، تقویت انگیزه و احساس مسئولیت دانش آموزان و در نهایت بهبود عملکرد تحصیلی آنان گردید. تجربه نشان داد که به کارگیری فناوری های نوین می تواند پلی موثر میان خانه و مدرسه ایجاد کرده و مسیر پرورش همه جانبه دانش آموزان را هموار سازد.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین ، تعامل خانه و مدرسه ، آموزگار ابتدایی ، والدین ، مشارکت آموزشی ، بازخورد توصیفی