نوآوری در تدریس مباحث ژنتیک با استفاده از شبیه سازی های ساده

یادگیری مفاهیم ژنتیک برای دانش آموزان دبیرستانی به دلیل پیچیدگی و ماهیت انتزاعی این مباحث، همواره چالش برانگیز بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از شبیه سازی های ساده در تدریس ژنتیک بر یادگیری مفهومی، انگیزش و مشارکت دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل دانش آموزان یکی از دبیرستان های دخترانه ناحیه ۲ شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شد و علاوه بر آن، پرسشنامه انگیزش و مشاهدات کلاسی نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها نشان داد که استفاده از شبیه سازی های ساده باعث افزایش قابل توجه میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد و تفاوت از نظر آماری معنادار بود (p < ۰.۰۵). همچنین، دانش آموزان گروه آزمایش انگیزه و مشارکت بالاتری در فعالیت های کلاسی از خود نشان دادند. نتایج مشاهدات نشان داد که شبیه سازی ها محیطی تعاملی و جذاب برای یادگیری فراهم کردند و باعث تثبیت بهتر مفاهیم ژنتیک در ذهن دانش آموزان شد.نتیجه گیری کلی پژوهش حاکی از آن است که شبیه سازی های ساده، به عنوان یک ابزار آموزشی تعاملی، می تواند یادگیری مفهومی، انگیزش و مشارکت دانش آموزان را در مباحث ژنتیک بهبود بخشد و جایگزین یا مکمل مناسبی برای روش های سنتی تدریس باشد.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی های ساده ، یادگیری مفهومی ، ژنتیک ، انگیزش ، مشارکت دانش آموزان