بررسی تاثیر الیاف برروی خصوصیات بتن در حالت تازه و سخت شده

از جمله تکنولوژی های نوین که جایگاه ویژه ای در ساخت وساز به خود اختصاص داده، افزودنی های بتن و الیاف تقویت کننده در غالب بتن الیافی می باشد. در پژوهش حاضر افزودن الیاف فولادی به بتن، سبب کاهش کارایی و توانایی های خودتراکمی بتن گردید. انتخاب درصد مناسب الیاف برای جلوگیری از به وجود آمدن مشکلات اجرایی لازم می باشدکه با توجه به نتایج حاصله، میزان حداکثر ۱% الیاف توصیه می گردد.با افزایش الیاف فولادی مصرف شده در بتن، درصد کاهش مقاومت فشاری نمونه ها پس از آزمایش حرارتی، کاهش یافته و مقاومت نمونه ها بعد از اعمال حرارت، به مقاومت نمونه های طبیعی نزدیکتر می شود. افزایش درصد الیاف سبب شده تا مقاومت کششی نمونه ها پس از آزمایش حرارتی نیز، به نمونه اصلی نزدیکتر باشد و میزان افت مقاومت را به کمترین میزان رسانده است. وجود الیاف به طور کلی دوام بتن را در برابر حرارت افزایش خواهد داد و سبب استحکام بتن در برابر حرارت و تنش های حاصل از آن می گردد. آزمایش شوک حرارتی بتن، نشان می دهد که افزایش درصد الیاف تا ۱%، سبب افزایش زمان مقاومت بتن در برابر شوک حرارتی C○۹۵۰ تا ۵۸% و افزایش الیاف تا ۵/۱% سبب افزایش زمان مقاومت بتن تا ۱۲۳% نسبت به نمونه حاوی ۵/۰% الیاف می شود که علت آن، همان انسجام و مقاوم شدن بتن در برابر فشارهای ناشی از خروج بخار آب و سایر گازهای متصاعد شده می باشد و در نتیجه آن، مقاومت بتن در برابر حرارت افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

الیاف ، بتن تازه ، بتن سخت شده ، شوک حرارتی.