ضرورت ارتقاء سواد اخلاقی و آموزشی در سازمانها

اخلاق یکی از ارکان اساسی بقای جوامع است؛ مجموعه ای از صفات روحی و باطنی که با آثار و پیامدهایش قابل تعریف است. به عبارتی، اخلاق، علمی است که هدف آن ترغیب اراده فرد به انجام کاری مطلوب و بازداشت از اقدامی نامطلوب است. در این جهت اولویت دادن به این اصل مهم و تلاش برای آموزش و نهادینه کردن آن در جوامع ضروری به نظر می رسد؛ جوامعی که روزبه روز در سایه اطلاعات و ارتباطات توسعه پیدا کرده است و برای بقا در آن دقت و هوشیاری بیش از پیش نیاز است در این راستا دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی به عنوان بالا ترین نهادهای آموزشی و تربیتی در آموزش ارزش های اخلاقی، توانمندسازی دانشجویان و تقویت مهارت های ارتباطی آنان نقشی مهم و اساسی در آینده برای سازمانها ایفا می کنند. سواد اخلاقی معلمان از اهمیت ویژه ای در تربیت اولیه برخوردار است، چرا که آنان را در فهم و به کارگیری ارزش ها و اصول اخلاقی یاری می دهد و زمینه ساز پرورش نسلی مسئولیت پذیر و اخلاق مدار می گردد. در نتیجه می توان گفت سواد اخلاقی و آموزشی به توانایی درک، ارزیابی و کاربرد اصول اخلاقی در موقعیت های مختلف آموزشی و همچنین به توانایی به کارگیری دانش و مهارت های آموزشی در راستای ارتقای سواد اخلاقی اشاره دارد. به عبارت دیگر، این مفهوم شامل جنبه های نظری و عملی اخلاق است و بر اهمیت توسعه مهارت های اخلاقی و همچنین دانش و مهارت های لازم برای آموزش این مهارت ها به دیگران و بکارگیری در سازمانها تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

ارتقاء آموزش ، توسعه مهارت