نقش معلمان در کنترل اضطراب و ارتقاء تاب آوری دانش آموزان در محیط های آموزش ابتدایی

اضطراب و کاهش تاب آوری از جمله چالش های مهمی هستند که دانش آموزان در دوران ابتدایی با آن مواجه اند و می توانند تاثیرات مخربی بر عملکرد تحصیلی و سلامت روان آنان داشته باشند. این پژوهش با هدف بررسی نقش حیاتی معلمان در مدیریت اضطراب و تقویت تاب آوری دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. در این مقاله، به بررسی مفهوم اضطراب، انواع و عوامل موثر بر آن در محیط مدرسه پرداخته می شود، همچنین تاب آوری به عنوان یک مهارت کلیدی برای مواجهه با مشکلات و استرس های تحصیلی مورد بررسی قرار می گیرد. پژوهش های مختلف نشان می دهند که راهبردهای آموزشی و حمایتی معلمان، از جمله ایجاد یک محیط امن و حمایتی، آموزش مهارت های مقابله ای و مثبت اندیشی، و توجه به نیازهای فردی دانش آموزان، می توانند به طور معناداری به کاهش سطح اضطراب و افزایش توانایی تاب آوری در آنان کمک کنند. یافته ها حاکی از آن است که معلمان با استفاده از رویکردهای نوین آموزشی و روان شناختی، می توانند نقشی فراتر از یک مربی صرف ایفا کرده و به عنوان یک حامی و راهنما، دانش آموزان را در مسیر رشد عاطفی و اجتماعی یاری رسانند. این مطالعه بر ضرورت توانمندسازی معلمان در زمینه های روان شناختی تاکید دارد تا بتوانند به طور موثر با مسائل سلامت روان دانش آموزان برخورد نمایند.

کلیدواژه ها:

اضطراب دانش آموزان ، تاب آوری ، معلمان ابتدایی ، مهارت های مقابله ای ، محیط آموزشی