تاثیر تمرینات ورزشی تداومی و تناوبی همراه با مصرف کروسین بر بیان ژن های AP-۱ و NF-κB در بافت قلب موش های صحرایی نر چاق ویستار

سابقه و هدف: ورزش و فعالیت های فیزیکی منظم نه تنها باعث بهبود سلامت می شود، بلکه می تواند عامل پیشگیری از بسیاری بیماری ها از جمله بیماری های قلبی و عروقی باشد. تمرینات ورزشی منظم می تواند میزان بیان ژن را تعدیل کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات تداومی کم شدت و تناوبی شدید همراه با مصرف کروسین بر میزان بیان ژن های AP-۱ و NF-κB در بافت قلب موش های صحرایی نر چاق ویستار می باشد.مواد و روشها: ۴۲ موش صحرایی نر چاق نژاد ویستار به طور تصادفی در۷ گروه (۱) تمرین تناوبی شدید، (۲) تمرین تداومی کم شدت، (۳) دریافت کننده کروسین، (۴) تمرین تناوبی شدید و تیمار با کروسین، (۵) تمرین تداومی کم شدت و تیمار با کروسین، (۶) کنترل چاق و (۷) شم قرار گرفتند. کروسین با دوز mg/kg ۲۵ به صورت داخل صفاقی تزریق شد. به منظور تجزیه و تحیلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه و آزمون t مستقل استفاده گردید. سطح معناداری ۰۵/۰ p< منظور گردید.یافته ها: نتایج نشان داد کروسین باعث کاهش معنادار بیان ژن های NF-κB و AP-۱ به میزان (۳۰۱/۰ و ۱۰۹/۰) برابر نسبت به گروه کنترل چاق شد (۰۰۱/۰=p). تمرینات تداومی کم شدت همراه با کروسین نیز باعث کاهش معنادار بیان ژن AP-۱ نسبت به گروه کنترل چاق به میزان (۰۴۹/۰) برابر شد (۰۰۱/۰=p). نتایج همچنین نشان داد که تمرین تداومی کم شدت و مصرف کروسین اثر معنی داری بر بیان ژن NF-κB نسبت به گروه کنترل چاق نداشت.نتیجه گیری: تمرینات تداومی کم شدت و مصرف کروسین باعث کاهش میزان بیان ژن AP-۱ در بافت قلب موش های صحرایی نر چاق شد. با توجه به نتایج به نظر می رسد کاهش معنادار میزان بیان ژن AP-۱ به دلیل اثرات تعاملی بین تمرینات تداومی کم شدت و کروسین می باشد، همچنین تمرینات تداومی کم شدت با کروسین در مقایسه با تمرینات تناوبی شدید با کروسین اثرات محافظتی بیشتری در بیان ژن AP-۱ بافت قلب دارد.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی ، تمرین تداومی ، کروسین ، NF-κB ، AP-۱