اثر سه روز غیرمتوالی دو یک مایل برمتغیرهای خون شناسی وحداکثراکسیژن مصرفی

هدف: هدف از این تحقیق ارزیابی اثر دو یک مایل در سه روز غیر متوالی برحداکثراکسیژن مصرفی، هموگلوبین، هماتوکریت و حجم پلاسمایی خون در دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی می باشد.     روش: آزمودنی های این تحقیق تعداد ۱۹ دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی دانشگاه شمال که بصورت داوطلب و در دسترس با میانگین سنی (سال ۱/۱±۳/۲۲)، وزن (۴/۸±۲/۷۳ کیلوگرم)، قد(۶/۶±۱۷۷ سانتی متر) و شاخص توده بدنی(۷۵/۱±۲۸/۲۳ کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب شدند و درآزمون دو یک مایل در سه روز غیرمتوالی شرکت نمودند. تحقیق حاضر که بصورت  نیمه تجربی است از آزمودنی ها برای اندازه گیری هموگلوبین، هماتوکریت و حجم پلاسمایی خون در دو نوبت قبل از شروع اولین مرحله دویدن و ۲۴ ساعت بعد از آخرین دو یک مایل به میزان cc۱۰ خون بصورت ناشتا از ورید بازویی آن ها گرفته شد. همچنین برای هر مرحله از دویدن ضربان قلب استراحت و تمرین و زمان آزمون برای محاسبه حداکثراکسیژن مصرفی اندازه گیری گردید. جهت پردازش اطلاعات از برنامه آماری spss چاپ نهم و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری t-student همبسته در سطح ۰۵/۰=α استفاده شده است.     نتایج: کاهش معنی داری در سطح هماتوکریت (۰۲۲/p=)، هموگلوبین (۰۱۹/۰p=) ، حداکثراکسیژن مصرفی (۰۱/۰p=) و افزایش معنی داری در حجم پلاسمای خون (۰۲۰/۰p=) مشاهده گردید.    بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که شرایط تحقیقی در این بررسی توانسته بطور موثر بر سطوح هموگلوبین، هماتوکریت، حداکثراکسیژن مصرفی اثرگذارد و به افزایش حجم پلاسما منجرگردد. کاهش حداکثراکسیژن مصرفی از الگوی مشابه ای با کاهش هموگلوبین تبعیت می کند. با توجه به اهمیت هموگلوبین در انتقال اکسیژن و مواد پروتئینی در بازسازی  هم آهن، به نظر می رسد کاهش هموگلوبین بدلیل مصرف ناکافی پروتئین وآهن باشد.

کلیدواژه ها:

دویدن یک مایل ، متغیر های خون شناسی ، حداکثراکسیژن مصرفی ، دانشجویان تربیت بدنی