تاثیر تمرینات اینتروال بیشینه و تمرین پایدار با شدت متوسط بر VO۲peak و پروفایل لیپیدی بیماران بای پس عروق کرونر در فاز دوم بازتوانی قلبی

اهداف: بهبود ظرفیت هوازی باعث کاهش مرگ ومیر در بیماران قلبی می شود. فعالیت ورزشی به شدت برای بهبود اوج اکسیژن مصرفی (VO۲peak) و پروفایل لیپیدی توصیه می شود؛ اما شواهد کمی در مورد کارآمدترین روش تمرینات ورزشی برای بیماران عروق کرونر وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تمرینات اینتروال باشدت بیشینه (HIIT) در مقایسه با تمرین پایدار با شدت متوسط (MISS) بر بهبود VO۲peak و پروفایل لیپیدی بیماران بای پس عروق کرونر (CABG) بود.روش مطالعه: در این مطالعه نیمه تجربی۴۰ بیمار CABG به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، HIIT ۲۰ ثانیه ای (۱۰۰-۸۰ درصد توان هوازی بیشینه (MAP))، HIIT ۶۰ ثانیه ای (MAP ۱۰۰-۸۰)، MISS (MAP ۸۰ -۶۰) تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه با دستگاه تردمیل، ارگومتر دستی و ارگومتر پایی تمرین کردند و گروه کنترل هیچ فعالیت بدنی منظمی نداشت. شاخص VO۲peak و پروفایل چربی قبل و پس از هشت هفته اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) و آزمون تی زوجی مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته­ ها: پس از ۸ هفته مداخله VO۲peak در گروه HIIT۲۰ ۱۵.۱%(P=۰.۰۱۸)،  HIIT۶۰۱۸.۳% (P=۰.۰۱۱) و MISS (P=۰.۰۴۱)  ۱۱.۶% افزایش یافت. HDL تنها در گروه های HIIT افزایش معناداری داشت (P≤۰.۰۵). LDL در همه گروه های تمرینی کاهش معناداری یافت(P≤۰.۰۵). TG در گروه های HIIT کاهش معناداری یافت(P≤۰.۰۵). کلسترول تام در گروه HIIT۶۰ وMISS کاهش معناداری یافت(P≤۰.۰۵) .نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات HIIT در مقایسه با تمرینات MISS عملکرد بهتری برای بهبود VO۲peak و برخی پروفایل لیپیدی در بیماران بای پس عروق کرونر دارند. در این مطالعه دو روش تمرینی با مقیاس درک فشار (RPE) و ایمنی برابر همراه بودند.

کلیدواژه ها:

بازتوانی قلبی ، پیوند بای پس عروق کرونری ، VO۲peak ، تمرین اینتروال باشدت بالا ، تمرین پایدار با شدت متوسط