اثر مکمل یاری کوتاه مدت کافئین بر توان هوازی و بی هوازی، لاکتات و شاخص خستگی زنان ورزشکار در دوره قاعدگی

اهداف: کافئین به عنوان یک مکمل، اثرات ارگوژنیک فراوانی بر عملکرد ورزشی دارد، اما ارزیابی این آثار در دوره قاعدگی، بسیار اندک است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثر مکمل­یاری کوتاه مدت کافئین بر توان هوازی و بی­هوازی، لاکتات خون و شاخص­ خستگی در دوره قاعدگی زنان ورزشکار است.روش مطالعه: تعداد ۳۲ زن ورزشکار (سن ۶/۱±۸۶/۲۱ سال)، (قد ۰۶/۰±۶۴/۱ ­متر) و (وزن ۸۸/۵±۹۱/۶۱ کیلوگرم) در یک طرح تصادفی و دوسوکور در دو گروه مکمل یاری (۱۶ نفر) و دارونما (۱۶ نفر) قرار گرفتند. روز دوم قاعدگی فعالیت ۳۰ ثانیه­ای وینگیت به منظور سنجش توان بی­هوازی، لاکتات (۲، ۷ و ۱۵ دقیقه بعد) و شاخص خستگی و فعالیت چرخ کارسنج آستراند برای توان هوازی اجرا شد. از روز سوم قاعدگی تا روز ششم روزانه ۲ کپسول حاوی ۴ میلی­گرم/کیلوگرم وزن بدن کافئین یا دارونما مصرف و روز ششم، یک ساعت پس از مصرف آخرین کپسول، اندازه گیری ها تکرار شد.یافته­ ها: آزمون تحلیل واریانس افزایش معنی داری در حداکثر، میانگین و حداقل توان بی­هوازی و ضربان قلب و کاهش درک فشار بعد از پروتکل وینگیت پس از مصرف کوتاه مدت کافئین در دوره قاعدگی نشان داد (۰۵/۰>p). مصرف کافئین موجب کاهش لاکتات در دقایق ۷ (۰۰۲/۰p=) و ۱۵ (۰۰۰۱/۰p=) در مقایسه با گروه دارونما شد.نتیجه گیری: یافته ­ها نشان داد دوز متوسط مصرف کافئین باعث بهبود عملکرد بی­ هوازی و درک فشار و کاهش سریع تر لاکتات می­شود، اما تاثیری بر توان هوازی و شاخص­های خستگی در دوره قاعدگی ندارد. می توان پیشنهاد کرد این ورزشکاران برای بهبود عملکرد بی ­هوازی می توانند به طور کوتاه مدت از کافئین استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

Menstruation Cycle ، Supplementation ، fatigue ، Wingate ، Astrand