بررسی تاثیر شیوه های نوین آموزش مجازی بر کیفیت آموزش درس زبان عربی (بررسی موردی دانش آموزان دوره دوم شهرستان شهرضا و سمیرم)

با افزایش استفاده از اینترنت و فن آوری های جدید، مفهوم آموزش طی چند سال اخیر کاملا تغییر کرده و حضور فیزیکی در کلاس تنها گزینه برای یادگیری نیست. هم زمان با شیوع بیماری کرونا، در مدارس و دانشگاه ها آموزش های حضوری به غیرحضوری تغییر یافت که این تغییر شیوه، پیامدهایی به همراه داشت. در این پژوهش با روش توصیفی–پیمایشی عملکرد درس عربی دانش آموزان دوره دوم دبیرستان های شهرستان شهرضا و سمیرم که از خدمات الکترونیکی در یک دوره دوساله استفاده کرده اند مورد بررسی قرار می گیرد و این عملکرد، با کیفیت آموزش معلمان مقایسه و بررسی می گردد. از جمله ابزارهای پژوهش، پرسش نامه ای است که بر مبنای طیف لیکرت، طراحی شده است. هدف پژوهش، بررسی تاثیر شیوه های نوین آموزش زبان عربی بر کیفیت آموزش درس عربی دوره دوم دبیرستان های شهرستان شهرضا و سمیرم می باشد. از نتایج پژوهش می توان به این اشاره کرد که بیش از دو سوم دانش آموزان دوره دوم دبیرستان های شهرستان شهرضا و سمیرم از یادگیری مجازی درس عربی رضایت کمتری داشتند. دانش آموزان از یادگیری مجازی در مقایسه با یادگیری حضوری ناراضی بودند. یکی دیگر از عوامل کاهش رضایت را می توان به تغییر ناگهانی برنامه درسی به شیوع ویروس کرونا نسبت داد، جایی که زمان کافی برای آماده سازی وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: آموزش ، مجازی ، عربی ، دبیرستان ، یادگیری.